Yeni Barış Süreci

 Görünen o ki, imralı süreci ile başlayan ve siyasal iktidarın da kuvvetle arkasında durduğu yeni barış süreci, başta bu acımasız kardeş savaşından yakınlarını kaybedenler olmak üzere hepimizi, ilk defa bu kadar ciddi bir şekilde barışa yaklaştırmış ve inandırmış görünüyor.

 Ve hepimiz aslında bir yoğun bir barış özlemi yaşıyoruz…

O yüzden, ırkçıları bir tarafa bırakırsak, hepimiz samimane destek veriyoruz.

 Artık hepimiz ‘’yeter ki kan dursun’’ diyoruz.

Artık hepimiz ‘’yeter ki Artık analar ağlamasın’’ diyoruz.

Sonucu ne olursa olsun, yani olumlu bir şekilde sonuçlansa da sonuçlanmasa da bu süreç devam etmeli diyoruz.

 Veyahut demeliyiz.

  Türkiye, Pkk ile mücadelede, şimdiki süreç ve yöntem dışındaki tüm yol ve yöntemleri denedi. Sonuç ne oldu? Kocaman bir fiyasko. Çünkü Pkk silahla bitirilemedi. Çünkü Kürt gençleri dağa çıkmaktan çekinmediler ve korkmadılar. Pkk en az altı defa yok edilmiş olmasına rağmen yok olmadı ve kendini yenileyebildi. Çünkü toplumsal tabanı olan bir örgüttür. Şeyh Said isyanı’nda, şeyh Said’i idam etmekle isyan bastırıldı. Ve diğer Kürt isyanların çoğu da bu şekilde bastırılabildi ve bir süreliğine de olsa sesleri kıstırılabildi. Ancak Pkk isyanında ise fark şu; bir Kürt aşiretinin isyanı değil, Kürt halkının(hepsini kastetmiyorum ama en azından yarısı böyledir.) devamlı bir şekilde desteklediği, yeri geldi yemek verdi, yeri geldiğinde çocuğunu dağa gönderdi, yeri geldi para ile yardım etti vesair kısacası Pkk’nın en büyük şansı ve aynı zamanda farkı toplumsal bir tabana sahip olmasıdır. Bu durum Pkk’yı yok olmaktan alıkoydu.

Bu barış süreci, akıllı ve vicdanı körelmemiş her insanın desteklemesi gerekir. Artık ne Türkler ne de Kürtler ağlamamalı ve ne Türkler bu ülke bölünecek korkusunu yaşamamaları için ne de Kürtler dağlara çocuklarını göndermek zorunda kalmamaları için bu yeni barış sürecine destek vermeliyiz.